موسیقی ما - «محمد چناری» فعالیت در موسیقی را تقریباً 10 سال پیش آغاز کرد. آن‌طور که می‌گوید، در همان ابتدای راه با وجود تجربه کم و نداشتن حامی توانست با قطعه «کاشکی یه روزی» به جایگاه خوبی دست پیدا کند. اما در برهه‌ای نتوانست آن‌طور که باید به راهش ادامه دهد. این روند تا به امسال به طول انجامید تا سرانجام این خواننده جوان موسیقی پاپ توانست با انتشار اولین آلبومش به نام «صد» شروعی دوباره در عرصه موسیقی را تجربه کند. آنچه می‌خوانید حاصل گپ کوتاهی با «محمد چناری» است که به بهانه انتشار آلبوم «صد» انجام شده است.
 

• * فکر می‌کنم به عنوان اولین سوال بهتر است بپرسم چرا این‌قدر دیر تصمیم به حضور در بازار موسیقی کشور گرفتید؟ چرا که خواننده‌ها معمولاً زمانی که با قطعه‌ای به شهرت می‌رسند، برای قدم‌های بعدی‌شان که مهم‌ترین آن انتشار آلبوم است، برنامه‌ریزی می‌کنند. مشکلی برای حضورتان در این عرصه وجود داشت؟ مثلاً آیا به خاطر فعالیت‌های پیشین ممنوع‌الفعالیت بودید؟

نه ممنوع‌الفعالیت نبودم. همه شرایط برای حضورم به صورت رسمی و جدی در این عرصه مهیا نبود. با این‌که سال‌های بسیاری بود که علاقه‌مند به حضور در بازار موسیقی کشور بودم. حتی بهتر است بگویم که این علاقه به 10 سال پیش باز می‌گردد که درست از همان موقع بود که دلم می‌خواست آلبومم را بصورت مجاز منتشر کنم. متأسفانه در آن زمان کسی نبود که راه و روش درست را به من نشان بدهد تا بتوانم به شکلی درست در دنیای موسیقی قدم بردارم.
 

• * در همان زمان شرکت‌های معتبری در زمینه موسیقی فعالیت می‌کردند که بسیاری از خوانندگان امروز، کارهای اولشان را از همان طریق منتشر کردند. چرا شما سعی نکردید که این راه را امتحان کنید؟

من هیچ‌وقت با شرکتی طرف نشده بودم. اصولاً خط خودم را دنبال می‌کردم و از کسی هم مشورت نمی‌گرفتم. علتش هم شور جوانی بود که در سرم بود. من خیلی زود موسیقی را شروع کردم. حدوداً 15 ساله بودم که قدم در این راه گذاشتم و اولین قطعاتی که از من شنیده شد مربوط به دورانی بود که من تنها 16 سال داشتم. به خاطر همین بی‌تجربگی بود که نتوانستم به شکل درستی فعالیت‌هایم را ادامه بدهم.
 

• * پس به خاطر همین بود که با وجود اتفاق خوبی که با قطعه «کاشکی یه روزی» برایتان افتاد، باز هم نتوانستید فعالیت‌هایتان را در عرصه موسیقی ادامه بدهید. از صحبت‌هایتان می‌توان به این تنیجه رسید که یک خواننده خوب الزاماً تنها با موسیقی‌اش به موفقیت نخواهد رسید. بلکه در این راه نیازمند هم‌فکری و برنامه‌ریزی درست است.

من همیشه سعی کردم که در موسیقی خوب عمل کنم. اما جدا از خود موسیقی، من به یک مدیر برنامه خوب احتیاج داشتم که با راهنمایی‌های درست و فکر شده به فعالیت‌هایم شکلی درست و رسمی بدهد. امروز خداراشکر کنار دوست خیلی خوب و مدیر برنامه‌هایم «محمد ابراهیمی» توانستم که به این موضوع رسیدگی کنم، به شکلی که الان تا 5 ماهه آینده، تمامی فعالیت‌های من اعم از انتشار تک‌آهنگ، موزیک‌ویدیو و برگزاری اجراهای زنده برنامه‌ریزی شده‌اند. الان من و «محمد ابراهیمی» عزیز به همراه برخی دیگر از دوستانم هفته‌ای یکی دو بار در کنار هم جمع می‌شویم و درباره فعالیت‌های آینده برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری می‌کنیم.
 

• * برسیم به آلبوم «صد». طی مدت کوتاهی که این آلبوم منتشر شده، از طرف موزیسین‌ها و مخاطبانتان چه بازخوردی گرفتید؟ آیا همه کسانی که آلبومتان را گوش دادند هنوز هم همان خواننده 10 سال پیش را به خاطر دارند؟ چرا که شما هم برای یادآوری این موضوع تلاش کردید و قطعه «کاشکی یه روزی» را با شکلی متفاوت در آلبوم قرار دادید.

خداراشکر از سمت بسیاری از دوستانم که با هم همکاری‌هایی داشته‌ایم و زمانی نیز از رقیبان من در این عرصه به شمار می‌رفتند، بازخوردهای خوبی گرفتم و همه صحبت ها و نظرات آنان را شنیدم.
در مورد قطعه ی «کاشکی یه روزی» هم باید بگویم که به دنبال تکرار همان محمد چناریِ قدیمی نبودم تا به همه یادآوری کنم که من خواننده این قطعه هستم. اگر قصدم این بود، این قطعه را قطعه یک آلبوم قرار می‌دادم. با این حال آن را به عنوان قطعه سوم آلبومم انتخاب کردم. فکر می‌کنم اگر کسی موسیقی را بخوبی بشناسد، علاقه ندارد که به ورطه تکرار بیفتد و به همین خاطر من دوست ندارم محمد 10 سال پیش باشم. من برگشتم که با کارهای جدیدم شناخته بشوم. با این‌که پیغام‌های زیادی مبنی بر اینکه بسیاری از مخاطبانم با کارهای گذشته‌ام خاطره دارند، دریافت کردم.
 

• * پس یعنی زمانی که تصمیم به فعالیت دوباره گرفتید اصلاً به «محمد چناری» ده سال گذشته فکر نکردید و می‌خواستید خواننده‌ای جدید را به دنیای موسیقی معرفی کنید؟

خب شما با یک شخصیت جدید مواجه نمی‌شوید. من از تجربیات گذشته‌ام تا به امروز استفاده کردم. اما دنبال تکرار 10 سال گذشته نیستم؛ چرا که معتقدم یک خواننده و یا موزیسین می‌بایست با موسیقی جهان همراه باشد و هر روز قدم‌های جدیدتری را در این راه بردارد. قدم‌هایی که امضای خود آن خواننده و موزیسین نیز بر رویشان نقش ببندد. ما فقط به روز می‌شویم، نه اینکه 180 درجه تغییر می‌کنیم.

• * فکر می‌کنم امروز فعالیت در عرصه موسیقی به مراتب سخت‌تر از گذشته است. چرا که ما هر روز شاهد حضور بسیاری در این عرصه هستیم. زمانی که به بازگشت دوباره به دنیای موسیقی گرفتید، از این واهمه نداشتید که شاید در این شلوغی دیده نشوید؟

راستش را بگویم، نه اصلاً نترسیدم. من نمی‌خواهم جای کسی را بگیرم. بلکه دنبال این هستم که بتوانم سبک و جایگاه خودم را در موسیقی داشته باشم. چرا که معتقدم به نوعی سبک خودم را دارم. بازار موسیقی شلوغ است، اما الان مردم به شدت فرق موسیقی خوب و بد را متوجه می‌شوند و درک خوبی از این داستان دارند که یک شخص برای چه خواننده شده است.
شاید بهتر باشد که صحبتم را با این مثال تکمیل کنم که ما شاید در کشورمان مهندسان بسیاری داشته باشیم اما چند تن از آنان درگیر پروژه ساخت «برج میلاد» شدند؟ ما هم باید سعی کنیم که جزو آن دسته از خوبان باشیم.
 

• * در لیست برنامه‌هایی که برای آینده تدارک دیده‌اید، از اجراهای زنده، انتشار قطعات و موزیک‌ویدیوهای جدید خبر دادید. از این سری فعالیت‌هایتان در آینده بگویید.

به امید خدا طی ماه‌های آتی، قطعاتی منتشر خواهم کرد و در کنارش موزیک‌ویدیویی را هم آماده پخش دارم که پس از اخذ مجوزهای لازم از طریق رسانه‌های مجاز موسیقی کشور منتشر خواهد شد. در مورد اجراهای زنده هم باید بگویم که تمریناتم با ارکستر را شروع کردم و برای اجرای زنده به طور قطع آماده‌ام؛ اجراهایی که در ابتدا از شهرستان‌ها شروع خواهند شد.
 

• * و حرف آخر؟

در آخر می‌خواهم از تمامی زحمات دوستان خوبم از جمله «محمد ابراهیمی»، «محمدرضا آشوری» و «حسین بیکی» تشکر کنم.