ستاره جون یه امشبم تو جور مهتاب و بکش
دلم گرفته از همه چند شبه که ندیدمش
دیدم داری مثل خودم یه گوشه سوسو میزنی
گفتم بیام چیزی بگم شاید بگی مثل منی
تو راه آسمون من تو آخرین ستاره ای
برای عاشق شدنم تو فرصت دوباره ای
تنها تر از همیشه ام خسته از این همه سفر
منو از این شبای بی فانوس تا آغوشت ببر
 

ستاره جون بذار از این فاصله ها دل بکنم
یه عمره سنگ این شب و دارم به این سینه می زنم
اونی که عاشقش شدم منو به سایه ها فروخت
حتی یه لحظه چشماش و به گریه های من ندوخت
تو راه آسمون من تو آخرین ستاره ای
برای عاشق شدنم تو فرصت دوباره ای
تنها تر از همیشه ام خسته از این همه سفر
منو از این شبای بی فانوس تا آغوشت ببر