موسیقی ما - «.... امروز یک پایم در چاله گیر کرده است و دنبال فرصتی می‌گردم که از خوانندگی دست بکشم. آخر من هنرمند نیستم، هنرمند کسی است که زندگی و تحصیلاتش را در راه هنر گذاشته باشد. من فقط یک آوازه خوانم و دیگر هیچ...» این جملات بخشی از سخنان فریدون آسرایی بود که پس از انتقاد حاضران به آلبوم «خاطرات گمشده» در نشستی که شامگاه گذشته - ۲۰ خرداد ماه - در تالار ایوان شمس برگزار شده بود، ‌ به زبان آورد.

در این نشست نقد و بررسی که به همت کانون ادبی زمستان و با اجرای اهورا ایمان برگزار شده بود، پدرام کشتکار - آهنگساز- درباره‌ آلبوم موسیقی «خاطرات گمشده» گفت: این آلبوم را شب گذشته شنیدم و خیلی فرصت تمرکز روی آن را نداشتم، اما نکته‌ مهمی در این آلبوم وجود دارد و آن هم شنیده شدن بیش از اندازه صدای گیتار است.

او در همین رابطه اضافه کرد: گیتار الکتریک و گیتار آگوستیک بیش از حد در این آلبوم موسیقی استفاده شده و این در حالی است که سبک فریدون آسرایی ارتباط چندانی هم با گیتار ندارد.

کشتکار معتقد است: آنچه بیش از حد به «خاطرات گمشده» لطمه زده «میکس» اثر است. در صورتی که میکس به همه‌ آن تفکری می‌پردازد که در موسیقی وجود دارد. فریدون کار را خوب خوانده، اما اثر خوب شنیده نمی‌شود. صدای او در این آلبوم دست کاری شده‌، آن هم با امکاناتی که امروز در اختیار ما آهنگسازان است.

این آهنگساز با اظهار نظر درباره‌ بعضی از قطعات آلبوم «خاطرات گمشده» که با آواز ایرانی اجرا شده، گفت: دوستان زیادی هستند که کارشان آواز ایرانی است اما این سبک فریدون آسرایی نیست. همین طور در قسمت‌هایی از ساز کمانچه استفاده شده که بنده به هیچ عنوان آن را نمی‌پسندم، چرا که در این بخش‌ها تکلیف ملودی‌ها مشخص نیست و گویی بداهه نوازی شده‌اند.

این هنرمند عرصهٔ موسیقی همچنین معتقد است: در چند سالی که موسیقی پاپ در ایران تولید می‌شود، هنوز به سبک خاصی نرسیده‌ایم. البته ناصر عبداللهی تلاش کرد که سبک متفاوتی را به وجود آورد، اما به طور کلی در پاپ کشور به هیچ سبکی مثل راک، فلامنکو و... نرسیدیم.

در بخش دیگری از این نشست، مهرداد نصرتی - آهنگساز - دربارهٔ ملودی‌های این آلبوم گفت: به زعم بنده فریدون دیگر خودش ملودی نسازد چون به تکرار می‌رسد. در این آلبوم به ملودی‌ها امتیاز زیادی نمی‌دهم، اما قطعه «سلام» بسیار جذاب است. نوع خواندن فریدون آسرایی و نوع ادا کردن کلمات بدیع و خاص است اما ملودی‌ها جذابیتی ندارد.

این آهنگساز در عین حال بیان کرد: صدای فریدون آسرایی اتفاق خاصی در موسیقی بود چون صدایی دور از قالب شخصیت و سن او بود و زمانی که در کنار بهروز صفاریان قرار گرفت آثار خوبی ارائه داد.

او همچنین اظهار کرد: پاشا یثربی که آهنگسازی کار را برعهده داشت باید ملودی‌ها را خلوت‌تر می‌گرفت. نکته‌ دیگر اینکه در بعضی قطعات، ترانه انرژی بخش است اما ملودی و تنظیم کاملا برعکس عمل می‌کنند.

نصرتی دربارهٔ میکس آلبوم نیز توضیح داد: ‌ آلبوم «خاطرات گمشده» از لحاظ ملودیک خوش‌رنگ است، اما میکس آنقدر کار‌ها را شبیه هم کرده که صدای گیتار با صدای کمانچه هیچ فرقی ندارد. در صورتی که جنس صدای این دو ساز کاملا متفاوت است.

بخش دیگری از این نشست نیز به نقد ترانه‌های آلبوم «خاطرات گمشده» اختصاص داشت که با حضور افشین یداللهی، سعید کریمی‌ و ابراهیم اسماعیلی نقد شد.

سعید کریمی در رابطه با ترانه‌های این آلبوم و این موضوع که ترانه‌سرایان جدیدی در کنار افراد با تجربه‌ای چون محمد صالح اعلا و عبدالجبار کاکایی قرار گرفته‌اند، گفت: نسل جوان پتانسیل خوبی دارد و بعضی لغزش‌ها هم در ترانه سراهای جوان بدیهی است چرا که در حال تجربه هستند، اما یکی از شاعرانه‌ترین قطعات این آلبوم متعلق به عبدالجبار کاکایی است و این در حالی است که صالح اعلا با تمام تجربه‌ای که دارد کلام ضعیفی ارائه کرده است.

او ادامه داد: سروش دادخواه، جوان‌ترین ترانه سرای آلبوم است که کار متوسطی هم ارائه کرده و ترانه‌های حسین غیاثی بهترین ترانه‌های آلبوم‌ محسوب می‌شوند.

افشین یدالهی نیز با خواندن تک تک ترانه‌ها، نکات ادبی را به فریدون آسرایی گوش زد کرد و از او خواست تا در انتخاب اشعار بیشتر دقت کرده و ترانه‌های پخته تری انتخاب کند.

ابراهیم اسماعیلی نیز در نقد ترانه‌های «خاطرات گمشده» در سخنانی گفت: این آلبوم از لحاظ ترانه به مساله‌ای مبتلاست که در موسیقی پاپ همیشه جاری است. خواننده‌ها این روز‌ها به دنبال تک فضا‌ها، ‌ تک حس‌ها و تک جملات می‌روند. پریشانی در آلبوم‌های پاپ به شدت احساس می‌شود و کمتر نگاه قایل کشفی در آثار دیده می‌شوند. فریدون آسرایی هم در این آلبوم قطعات پریشان را انتخاب کرده است.

او دربارهٔ ترانه‌ «رویا» با کلامی از محمد صالح اعلا که برای ماه مبارک رمضان سروده شد‌ه، گفت: در این قطعه موضوع سفارش به اثر لطمه زده است. ترانه سرا قصد داشته‌ در یک فضای سورئال بنویسد، اما الزامات سفارش ضوابط سورئال را نقض کرده است.

در ‌‌نهایت هر سه ترانه سرای حاضر در این نشست، قطعه‌ «بی‌تو» را با کلامی از عبدالجبار کاکایی به عنوان بهترین ترانه‌ آلبوم انتخاب کردند.

پس از پایان نقد و بررسی آلبوم «خاطرات گمشده»، فریدون آسرایی بر روی سن حاضر شد و گفت: قرار نبود خواننده شوم. اشتباهی اینجا هستم. شما با این نقد و بررسی کار من را به عنوان آواز خوان سخت کردید، چون می‌دانم از این پس راحتم نمی‌گذارید اما سعی خواهم کرد از این پس بیشتر از اشعار آقای کاکایی استفاده کنم.

آسرایی ادامه داد: همیشه دوست داشتم مهندس کشاورزی شوم و به کانادا رفتم و آنجا فوق لیسانس مهندی کشاورزی گرفتم، اما وقتی به خودم آمدم دیدم در یک آشپزخانه در کانادا مشغول ظرف شستن هستم. وقتی در حال ظرف شستن آواز می‌خواندم بچه‌ها گفتند صدایت خوب است. پس از اینکه به ایران آمدم با بهروز صفاریان و پدرام کشتکار آشنا شدم و این آغاز همکاری ما بود.

این خواننده پاپ ادامه داد: اکنون هم یک پایم در چاله گیر کرده است و دنبال فرصتی می‌گردم که از خوانندگی دست بکشم. آخر من هنرمند نیستم. هنرمند کسی است که زندگی و تحصیلاتش را در راه هنر گذاشته باشد. من فقط یک آوازه خوانم و دیگر هیچ... من هیچ زجری در راه خواننده شدن نکشیدم.