همچین آش دهن سوزی هم نبود که به توی 2 روز کار کردنش افتخار کنن
بهتر بود 2ماه طول میکشید اما لااقل حرفی واسه گفتن داشت.
یک نوع آرشه کشی اونم رو نت های مختلف اونم با یه موتیف تکراری که نشد موسیقی فیلم شدیدا تو ذوق میزنده که سازنده کار یه ویلنیست هستش.