لبخند تو را به دنیا ندهم
با عطر هوایت به رویا بروم
وقتی که تو باشی دل‌آرام شوم
جانم تو بخند که آرام شوم

من عاشق چشمان سیاهت شوم
دلبسته‌ی آن طرز نگاهت شوم
آنقدر که رخسار تو زیباست مرا
دیوانه‌ی خود کرد هر بار که دیدم تو را

تو شدی جسم و جان من گل مهربان من تو شدی بهار من
من به تو دل دهم که چون برسم به قلب تو بشوم فدای تو

تو شدی جسم و جان من گل مهربان من تو شدی بهار من
من به تو دل دهم که چون برسم به قلب تو بشوم فدای تو

خوشم با تو چنان مستم
من عاشق آرامش چشمان تو هستم
چقدر خوبه که تو هستی
معشوقه‌ی من نیمه‌ی جانم تو هستی

به عهدی که به هم بستیم
هرگز نگذارم که تو از من برَنجی
که من با تو پر از شوقم
با هر نفست چاله‌ی خنده‌ت به این دل نشستی

تو شدی جسم و جان من گل مهربان من تو شدی بهار من
من به تو دل دهم که چون برسم به قلب تو بشوم فدای تو