موسیقی ما: پنجمين جشنواره‌ی «موسيقي كلاسيك تا معاصر» به دبيري «عليرضا مشايخي» با حمايت انجمن موسيقي ايران دی ماه به مدت 6 شب برگزار می‌شود. در این دوره از جشنواره، اركستر موسيقي نو به رهبري سعيد عليجاني،اركستر مجلسي شرق به رهبري مهرداد تيموري ، گروه كوبه‌اي موسيقي نو به رهبري مهرداد تيموري به همراه خود مشایخی و همچنین دو سولیست حضور خواهند داشت.

«علیرضا مشایخی» درباره‌ی این دوره از جشنواره می‌گوید: «از هنگامي كه فعاليت گروه موسيقي تهران در سال 72 شروع شد،‌ما توجه خاصي به دو موضوع داشتيم: يكي آنكه فعاليت‌هاي اجرايي را در رده‌هاي گوناگون فني عرضه كنيم و ديگر آنكه موسيقي‌هاي دوران‌هاي گوناگون را از هم جدا نكنيم. براي مثال يك سري از كنسرت‌ها را «ديروز و امروز» ناميديم كه در حدود بيست و پنج برنامه با اين عنوان عرضه شد و به اجرا درآمد.علاوه بر آن دوسالانه‌هاي رقابتي براي نوازندگي و آهنگسازي ترتيب داديم كه به طور مكرر در سالن شهيد آويني دانشگاه تهران ، تالار وحدت و همچنين سالن رودكي به انجام رسيد. در دو سالانه‌ها به كمك اساتيد فن سعي كرديم تا گروه‌هاي جوان را بر عرصه غير رقابتي آماده كنيم و اين فرايند ما را به جشنواره‌هاي كلاسيك تا معاصر رهنمون شد.»

او همچنین در خصوص سال‌های فعالیتش چه همراه با این گروه و چه درباره‌ی جشنواره ادامه می‌دهد:‌ »حدود متجاوز از بيست سال از شروع و تشكيل گروه موسيقي تهران كه با همت پيانيست چيره‌دست استاد «فريماه قوام صدري» و بنده به وجود آمد، مي‌گذرد و در اين مدت با تلاش خستگي ناپذير به تربيت علاقه‌مند و شنونده و مجري موسيقي معاصر پرداخته‌ايم. ما در اين جشنواره در حوزه موسيقي تفكر هيچ محدوديتي از نظر برنامه‌ريزي نداريم. آهنگسازان دوران‌هاي گوناگون از قبل از كلاسيك تا امروز در كنار هم اجرا مي‌شوند و اين يك فرصت طلايي براي لذت دوستداران و يادگيري علاقه‌مندان فراهم مي‌كند.معمولا براي انجام كاري يا انگيره مادي وجود دارد يا انگيزه معنوي. اگر انگيزه انجام كاري معنوي باشد، ‌نمي‌توانيم دايم از نظر كمي محاسبه كنيم كه:«با مقدار كاري كه كرده‌ايم،آيا به نتيجه‌ي مطلوب رسيده‌ايم يا نه؟» به خصوص در محيطي كه جامعه اصولا «تفكر» را در موسيقي گم كرده است. در اينجا حداقل هدف‌هاي من خلاصه شده است در بيدار كردن نسلي كه حدود هزار سال در ارتباط با موسيقي به معنايي كه من براي آن قايل هستم در خواب غفلت بوده است. به طور قطع اتفاق خيلي مهمي در پنجاه سال گذشته در ارتباط با موسيقي به طور اعم و با موسيقي معاصر به طور اخص افتاده است. اين چيزي است كه بيشتر از ديگران شنيده‌ام تا پندار شخصي خودم باشد. واژه‌ ‌ديگران هم شامل دوست و دشمن است. تعجب نكنيد مقدار زيادي از كساني كه به علت فعاليت‌هاي من متوجه موسيقي معاصر شدند،شخص مرا دوست ندارند و باز هم تعجب نكنيد كه اين موضوع مرا ناراحت نكند چرا كه علت فعاليت من مورد علاقه قرار گرفتن نبوده است و محيط تفكر را براي سال‌هاي زندگي خودم غني‌تر كرده‌ام و هر نوع آشنايي با جريان‌هاي معاصر در نهايت هدف من بوده است. و همان‌طور كه مكرر گفته‌ام و نوشته‌ام اگر انساني معاصر خود را نشناسد نه گذشته‌اي داشته و نه آينده‌اي خواهد داشت. »

رهبر کارکشته همچنین به این مساله اشاره دارد که بسياري از مهم‌ترين آثار تاريخ موسيقي جهان در جواني آهنگسازان به وجود آمده است و از آن طرف بسياري از اساتيد مسن موسيقي در كشورمان هستند كه كتاب‌هايي پر از غلط‌هاي ابتدايي مي‌نويسند. بنابراين، او تلاش کرده است تا در جشنواره‌اش ضابطه، كيفيت اجرا باشد نه سن نوازنده. برخی «مشایخی» او را از نخستین آهنگ‌سازان مدرن ایرانی می‌دانند. نخستین اساتید او در ایران دکتر لطف‌الله مفخم پایان (موسیقی ایرانی)، حسین ناصحی (آهنگ‌سازی) و افلیا کمباجیان (پیانو) بودند. سپس در وین نزد اساتید آهنگسازی به نام‌های هانس یلینک (برجسته‌ترین نظزیه‌پرداز مکتب وین و شاگرد شوئنبرگ) و کارل شیسکه به ادامه تحصیل پرداخت. او پس از به پایان رساندن دورهٔ آهنگ‌سازی در آکادمی موسیقی وین، برای ادامه تحصیل و پژوهش در زمینه موسیقی الکترونیک به اوترخت در هلند رفت و در آنجا در کلاس‌های گوتفرید میشائیل کونیگ از پایه‌گذاران انستیتو زونولوگی هلند شرکت جست. او در مدت پانزده سال اقامتش در هلند اقدام به فعالیت‌های گسترده آهنگ‌سازی و پژوهشی کرد و در آنجا بود که اساس موسیقی چندفرهنگی (یکی از شیوه‌های نگرش او به موسیقی ایرانی) را پی‌ریزی کرد. علیرضا مشایخی نخستین آهنگ‌سازی است که به شکل گسترده‌ای، پیام‌آور نوگرایی در موسیقی ایران است. آثار وی بیش از چهل سال است که در داخل و خارج از ایران اجرا می‌شوند.