«درآمد دوم» دربردارنده ی آهنگسازی های ایرانی «ژان دورینگ»٬ موسیقی شناس با سابقه ی فرانسوی است. این قطعات ضربی در دستگاه ها و آوازهای سنتی ساخته شده اند و از نظر بیان موسیقایی و زیبایی شناسیِ ساختاری تا حدود زیادی به سبک ردیف وفادارند، اما ویژگی آنها در این است که بخش اعظمشان روی برخی ریتم های کهن که امروز در موسیقی کلاسیک ایرانی چندان رایج نیستند شکل گرفته اند. در واقع آهنگساز با ایده گرفتن از تنوع و نحوه ی کارکرد مقوله ی ریتم در فرهنگ های موسیقایی همجوارِ ایران نظیر موسیقی های هنری آسیای میانه٬ ترکی و عربی٬ تلاش کرده تا بدون گذر از اصول موسیقی دستگاهی، ریتم های گوناگونی را با روح آن موسیقی ایرانی که از استادانش به طور عملی فراگرفته است تطبیق دهد و این تجربه ی شخصی را با مخاطبان فرهنگ مورد مطالعه ی خود درمیان بگذارد.